Ασύρματο δίκτυο στο σχολείο;

Τον προηγούμενο χρόνο, ο σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Νικήτης μαζί με τον σύλλογο εκπαιδευτικών του σχολείου, εναντιώθηκαν στην τότε απόφαση του δήμου Σιθωνίας για εγκατάσταση δίπλα στο σχολείο κεραίας ασύρματης τηλεφωνίας.

Οι γονείς, μετά από ανακοίνωση του συλλόγου συγκεντρώθηκαν και αφού έκλεισαν το σχολείο, ξήλωσαν την κατασκευή που προσπαθούσε να εγκαταστήσει συνεργείο ιδιωτικής εταιρείας παροχής συνδέσεων ίντερνετ, σε απόσταση 1,5 μέτρου από το κτήριο του Δημοτικού Σχολείου. Σε συνάντηση δε με τον δήμαρχο απαίτησαν να μην γίνει καμιά ανάλογη εγκατάσταση κοντά στο σχολείο, για λόγους προστασίας των παιδιών όπως ο νόμος ορίζει.

Εδώ και μερικούς μήνες, βλέπουμε μια κεραία ασύρματου δικτύου(;), εγκατεστημένη πάνω στην βόρεια πλευρά του σχολείου, η οποία είναι εμφανής από τον δρόμο. Ποιος άραγε θα μπορούσε να μας απαντήση, για την ταυτότητα αυτής της κεραίας και για το λόγο ύπαρξής της;

Απόσυρση εμβολίων για την γρίπη

Αποσύρονται 800.000 εμβόλια για τη νέα γρίπη στις ΗΠΑ

Τα εμβόλια που αποσύρονται έχουν χάσει μέρος της αποτελεσματικότητάς τους
Ατλάντα

Τέσσερις παρτίδες των εμβολίων της Sanofi Pasteur αποσύρονται στις ΗΠΑ την Τρίτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι έχουν χάσει μέρος της αποτελεσματικότητάς τους.
Οι συγκεκριμένες παρτίδες ξεκίνησαν να κυκλοφορούν στις ΗΠΑ τον προηγούμενο μήνα και τα 800.000 εμβόλια που αποσύρονται προορίζονταν για βρέφη και παιδιά μέχρι τριών ετών. Εκπρόσωπος των ομοσπονδιακών Αρχών για τα λοιμώδη νοσήματα τόνισε όμως πως οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν ή να προβούν σε καμία ενέργεια, καθώς το εμβόλιο παραμένει ασφαλές.
Το ζήτημα είναι η ισχύς των συγκεκριμένων παρτίδων: Εξετάσεις έδειξαν ότι όταν τα εμβόλια τέθηκαν σε κυκλοφορία, η αποτελεσματικότητά τους βρισκόταν σε κανονικά επίπεδα. Αργότερα όμως αποδείχτηκε ότι η αποτελεσματικότητά τους είχε υποχωρήσει κάτω από τα αποδεκτά όρια -κατά τρόπο «ανεξήγητο», όπως αναφέρει η ίδια η εταιρεία.
Πιθανή εξήγηση, αναφέρουν οι ειδικοί, μπορεί να είναι οι ίδιες οι σύριγγες για παιδιά: το αντιγόνο, υποστηρίζουν, ενδέχεται να «κολλάει» στα τοιχώματά τους. Τη διαπίστωση την έκανε η ίδια η εταιρεία και ενημέρωσε τις Αρχές. Η ζήτηση του εμβολίου, πάντως, ήταν αρκετά μεγάλη, και έτσι φαίνεται ότι οι δόσεις που θα επιστραφούν θα είναι αρκετά λιγότερες από όσες είχαν κυκλοφορήσει.
Πληροφορίες από Associated Press

Απεργία δασκάλων.

Εικοσιτετράωρη απεργία για τις 16 Δεκεμβρίου ανακοίνωσε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, με αφορμή την κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή, το άνοιγμα εκ νέου του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού και τις εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας για τις προσλήψεις.

Η συγκέντρωση θα γίνει την ίδια ημέρα στο υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι στις 11:30 το πρωί.

Η ΔΟΕ διεκδικεί μεταξύ άλλων αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ· μισθό 1.400 ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο· δημόσια, καθολική, κοινωνική ασφάλιση· κατάργηση ωρομισθίας· δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή· κατάργηση των σεμιναρίων των 400 ωρών.

Η Διδασκαλική Ομοσπονδία θεωρεί αδιαπραγμάτευτο για τον κλάδο το σύστημα προσλήψεων (60% ΑΣΕΠ - 40% ενιαίος πίνακας), ενώ απορρίπτει τις εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας και ζητά διάλογο από μηδενική βάση.

Newsroom ΔΟΛ

Gummy Bear - Θα 'μαι καλό παιδί

http://www.youtube.com/watch?v=JVkBKLx7K-I

Η ομορφιά της ατέλειας

Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχία κάπου στην Κίνα, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα. Kαθημερινά κουβαλούσε νερό απο ένα μακρυνό ρυάκι, με δυό μεγάλα δοχεία περάσμενα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.

Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού εώς τη μέση.Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.

Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά απο αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του. Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.

"Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου.... ζητήσω συγγνώμη!"
"Μα γιατί;" ρώτησε η ηλικιωμένη γυναίκα. "Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;"
"Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!"

Η ηλικιωμένη γυναίκα χαμογέλασε και είπε: "Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!"

Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό, αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της ηλικιωμένης γυναίκας να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του. Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να "στολίσουν" τη ζωή μας. Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί κάποιος να μπορέσει να διακρίνει τον τρόπο με τον οποίο η ατέλεια μας αυτή μπορεί να ομορφύνει την ίδια μας την ύπαρξη.

Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την ηλικιωμένη γυναίκα τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.

!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=SWaV39N3Cfs&feature=player_embedded

Δείτε το, αξίζει.

Σαλμονέλα από κατοικίδια χελωνάκια

Δύο κορίτσια που κολύμπησαν στη λιμνούλα της αυλής τους μαζί με τα χελωνάκια τους ήταν τα πρώτα από τα συνολικά 107 θύματα σαλμονέλωσης που προερχόταν από τα φαινομενικά αθώα κατοικίδια, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα οι αμερικανικές αρχές.

Η επιδημία της διετίας 2007-2008 έπληξε κυρίως παιδιά σε 34 πολιτείες, αναφέρει η έκθεση των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC).

Κανείς δεν πέθανε, όμως το ένα τρίτο των ασθενών χρειάστηκε νοσηλεία με σοβαρά συμπτώματα όπως κοιλιακό πόνο, εμέτους και αίμα στα κόπρανα. Μάλιστα ένα από τα δύο κορίτσια που κόλλησε τη σαλμονέλα κολυμπώντας εμφάνισε νεφρική ανεπάρκεια και πέρασε οκτώ ημέρες στο νοσοκομείο.

«Όλοι, από τους παιδιάτρους μέχρι τους άλλους επαγγελματίες της δημόσιας υγείας, πρέπει πραγματικά να τονίσουν ότι τα ερπετά, και ειδικά οι χελώνες, είναι πηγή μολύνσεων με σαλμονέλα» υπογράμμισε η Δρ Τζούλιετ Χάρις, κύρια συγγραφέας της έκθεσης.

Τα μολυσμένα χελωνάκια, εξήγησε, συνήθως φαίνονται υγιή, ωστόσο το βακτήριο της σαλμονέλας που υπάρχει στα κόπρανά τους μπορεί εύκολα να περάσει στους ανθρώπους.

Οι ασθενείς που εξετάστηκαν είχαν όλοι προσβληθεί από το ίδιο στέλεχος σαλμονέλας, ένδειξη ότι το μικρόβιο είχε μεταδοθεί στις χελώνες κατά την αποστολή τους σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων, υπαίθριες αγορές και διαδικτυακά καταστήματα.

Λόγω του κινδύνου μετάδοσης σαλμονέλας όταν ένα παιδί βάζει στο στόμα του ολόκληρο το χελωνάκι, οι ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει από το 1975 την πώληση κατοικίδιων χελωνών με διάμετρο κάτω των 10 εκατοστών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν όμως ότι η απαγόρευση δεν τηρείται.

Έρευνα για την επιδημία συνεχίζει τώρα η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).

Πληροφορίες από Associated Press

Κινητά τηλέφωνα και καρκίνος

Μέχρι στιγμής είναι δύσκολο να στοιχειοθετηθεί επιστημονικά ότι υπάρχει οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα στο κινητό και τον καρκίνο, αν και οι καλύτερες ποιοτικά μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει μια τέτοια σχέση, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που έγινε από κορεάτες και αμερικανούς ερευνητές, υπό τον δρα Σέουνγκ-Κουόν Μιούνγκ του Εθνικού Κέντρου Καρκίνου της Νότιας Κορέας και δημοσιεύτηκε στο "Journal of Clinical Oncology" (Περιοδικό Κλινικής Ογκολογίας), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ.

Οι μέχρι τώρα επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο για το κατά πόσο τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο, ιδίως στον εγκέφαλο, έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους στην ποιότητά τους. Μάλιστα, όσες δείχνουν ότι υπάρχει ελάχιστος ή μηδαμινός κίνδυνος, πιθανότατα χαρακτηρίζονται από κάποια μεροληψία, σύμφωνα με τη νέα μελέτη (μετα-ανάλυση) που εξέτασε και συνέκρινε 23 δημοσιευμένες έρευνες πάνω στο θέμα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι έρευνες για τη σχέση κινητού-καρκίνου, οι οποίες συνολικά αφορούν πάνω από 37.000 ανθρώπους, εξάγουν αρκετά διαφορετικά συμπεράσματα, ανάλογα με το ποιος κάνει την έρευνα και ποια μεθοδολογία χρησιμοποιεί, όμως σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η χρήση κινητών και ασύρματων τηλεφώνων προκαλεί καρκίνο.

Σύμφωνα με τη νέα συγκριτική αξιολόγηση του ως τώρα ερευνητικού έργου πάνω στο επίμαχο ζήτημα, οκτώ μελέτες, που θεωρείται ότι ακολουθούν υψηλής ποιότητας ερευνητικές μεθόδους, διαπίστωσαν μια μικρή αύξηση στον κίνδυνο εμφάνισης καρκινικών όγκων λόγω χρήσης κινητού τηλεφώνου, σε σχέση με όσους χρησιμοποιούν λίγο ή καθόλου το κινητό. Επίσης βρέθηκε ένας αυξημένος κίνδυνος να εμφανιστούν καλοήθεις όγκοι (όχι κακοήθεις) σε άτομα που χρησιμοποιούν κινητό για πάνω από μια δεκαετία.

Από την άλλη, οι μελέτες, οι οποίες κρίνονται ως χαμηλότερης ποιότητας σε σχέση με τις μεθόδους τους, διαπίστωσαν ότι οι χρήστες κινητών έχουν χαμηλότερο ρίσκο για καρκίνο σε σχέση με όσους σπάνια χρησιμοποιούν κινητό. Κάποιες από αυτές τις μελέτες έχουν χρηματοδοτηθεί από τις βιομηχανίες κινητών.

Συνολικά, η νέα μετα-ανάλυση κρίνει ότι μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει αρκετά ευρείες μελέτες για να διαφωτίσουν στο κατά πόσο η χρήση κινητών μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, γι' αυτό οι ερευνητές ζητούν να υπάρξουν νέες μεγαλύτερες μελέτες.

Η χρήση κινητών και ασύρματων τηλεφώνων έχει σημειώσει εκρηκτική αύξηση κατά την τελευταία δεκαετία και εκτιμάται ότι πλέον υπάρχουν 4,6 δισεκατομμύρια συνδρομητές διεθνώς.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://jco.ascopubs.org/cgi/content/abstract/JCO.2008.21.6366v1

Δύο φεγγάρια ταυτόχρονα στον ουρανό! Μια διαδικτυακή φάρσα!!!

Πολλοί από σας θα έχετε πάρει είτε sms είτε e-mail για τα δυο φεγγάρια τον Αύγουστο και θα περιμένετε στις 27 Αυγούστου να δείτε στον ουρανό το βράδυ τα δύο φεγγάρια. Αμ δε....
Πρόκειται για μια καλοστημένη διαδικτυακή φάρσα. Τα μηνύματα που θα έχετε πάρει λένε περίπου τα εξής:

"O πλανήτης Άρης θα είναι ο ορατός στον ουρανό νύχτας αυτόν τον Αύγουστο. Θα φανεί τόσο μεγάλος όσο η Πανσέληνος στο γυμνό μάτι. -Καλύτερη στιγμή να το παρατηρήσετε θα είναι στις 27 Αυγούστου στις 12.30 το βράδυ όταν ο Άρης θα έρθει σε απόσταση 34.65Μ μίλια από τη γη. -Να προσέξετε τον ουρανό στις 27 του Αυγούστου 12:30 π.μ.. -Θα μοιάσει σαν να έχει η γη 2 φεγγάρια. -ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ….. Η επόμενη φορά που ο Άρης θα έρθει όσο κοντά θα είναι το 2287."

Το παραπάνω μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (που συχνά συνοδεύεται από παρουσίαση σε power point) που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και περιγράφει την υποτιθέμενη εμφάνιση του πλανήτη Άρη με φαινόμενη διάμετρο όση είναι και η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης, αποτελεί μία από τις διαδικτυακές φάρσες ή απάτες που συχνά κυκλοφορούν μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Ιστορική Αναδρομή
Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με την σχετική θεματολογία φαίνεται να ξεκίνησαν να κυκλοφορούν από το καλοκαίρι του 2003. Εκείνη την περίοδο και συγκεκριμένα στις 27 Αυγούστου του 2003 ο πλανήτης Άρης κατά την........ πλησιέστερη προσέγγιση του στη Γη θα έφτανε στην μικρότερη απόσταση που έχει καταγραφεί ποτέ, δηλαδή σε απόσταση 56 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (34.65 εκατομμύρια μίλια). Το θέαμα που προσέφερε ο Άρης εκείνη την περίοδο, όπως και σε κάθε πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη, ήταν εντυπωσιακό με τον Άρη να φτάνει το φαινόμενο μέγεθος -2.9 κάνοντάς τον το 4ο λαμπρότερο ουράνιο σώμα μετά τον Ήλιο, τη Σελήνη και την Αφροδίτη. Οι αναφορές που είχαν κυκλοφορήσει τότε περιέγραφαν αυτό ακριβώς το γεγονός χρησιμοποιώντας φράσεις όπως Με μικρό τηλεσκόπιο μεγέθυνσης x75 ο Άρης θα φαίνεται όπως φαίνεται η πανσέληνος με γυμνό μάτι.

Αυτές ακριβώς οι αναφορές φαίνεται να είναι και η αιτία του κακού, αφού πολλές φορές η φράση που αναφερόταν στην χρήση τηλεσκοπίου ήταν αποκομμένη από την υπόλοιπη φράση, προκαλώντας έτσι την παρεξήγηση. Από το 2003 και κάθε καλοκαίρι το αρχικό ηλεκτρονικό μήνυμα αναπαράγεται κρατώντας σταθερή την ημερομηνία της 27ης Αυγούστου και τα στοιχεία της προσέγγισης, παραλείποντας την αναφορά στα βοηθητικά μέσα παρατήρησης και προσαρμόζοντας την ημερομηνία στο τρέχον έτος.

Αστρονομικά Δεδομένα
Κάποιοι γρήγοροι υπολογισμοί μπορούν να μας δείξουν ότι το περιεχόμενο του παραπάνω ηλεκτρονικού μηνύματος δεν μπορεί να είναι αληθινό. Η απόσταση των 56 εκατομμυρίων χιλιομέτρων αντιστοιχεί σε 0.37 AU (αστρονομικές μονάδες). Αν ο Άρης στις 0.37 αστρονομικές μονάδες, δηλαδή στο 0.37 της απόσταση Γης – Ήλιου φαινόταν σαν την πανσέληνο (η οποία έχει την ίδια γωνιακή διάμετρο με τον Ήλιο) θα έπρεπε να έχει και το 0.37 της πραγματικής διαμέτρου του Ήλιου που σημαίνει ότι θα έπρεπε να έχει διάμετρο 76 φορές μεγαλύτερη από την πραγματική του διάμετρο (η πραγματική διάμετρός του είναι η μισή από τη διάμετρο της Γης και θα έπρεπε να είναι 38 φορές η διάμετρος της Γης, δηλαδή 3 φορές όσο είναι ο Δίας περίπου) και μάζα 0.7 φορές την μάζα του Ήλιου (ουσιαστικά λόγω μάζας θα είχε εξελιχθεί σε άστρο). Με αυτά τα δεδομένα προφανώς ο Άρης δεν θα μπορούσε ποτέ να φαίνεται με γυμνό μάτι σαν την πανσέληνο.

Αυτό και αν γίνεται μια φορά στην ζωή μας.

Δημιουργία στην άμμο

Τέχνη με κόκκους άμμου...

http://www.youtube.com/watch?v=YIOsIbqpR5s&NR=1&feature=fvwp

Τα λόγια περιττεύουν.
(αναδημοσίευση από ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ)

Πειραματικοί(;) εμβολιασμοί με δικαιολογία τη νέα γρίπη.

Οι Βρετανοί προειδοποιούν για σοβαρές παρενέργειες που ενδέχεται να προκαλεί το εμβόλιο κατά της νέας γρίπης. Η πρώτη φάση εμβολιασμών που αφορά 13 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο.

Απόρρητο έγγραφο της βρετανικής κυβέρνησης, το οποίο εστάλη σε διευθυντές νευρολογικών κλινικών της χώρας, αποκαλύπτει την ανησυχία των ειδικών σε σχέση με την επικινδυνότητα του εμβολίου κατά της νέας γρίπης, αφού ενδέχεται να συνδέεται με μία σοβαρή ασθένεια του νευρικού συστήματος.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Μail on Sunday», το έγγραφο φέρει τη σφραγίδα της Υπηρεσίας Προστασίας Δημόσιας Υγείας, η οποία ζητά από τους νευρολόγους όλης της χώρας να παρακολουθούν μια πιθανή αύξηση των κρουσμάτων της εγκεφαλικής διαταραχής που ονομάζεται σύνδρομο Guillain-Βarre (GΒS), η οποία είναι πιθανόν να προκαλείται από το συγκεκριμένο εμβόλιο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το σύνδρομο επηρεάζει τα περιφερειακά νεύρα, δηλαδή αυτά που βρίσκονται εκτός του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης, προκαλεί παράλυση και δυσκολίες στην αναπνοή και μπορεί να αποβεί μοιραίο. Στο έγγραφο αναφέρεται ότι 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το 1976 στις ΗΠΑ εξαιτίας του συγκεκριμένου εμβολίου, ενώ την ίδια περίοδο καταγράφηκαν 500 περιπτώσεις του συνδρόμου Guillain-Βarre.
Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την απόσυρση του εμβολίου 10 εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του, ενώ η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να πληρώσει εκατομμύρια δολάρια ως αποζημιώσεις στις οικογένειες που είχαν επηρεαστεί.
Βάσει του σχεδιασμού, η πρώτη φάση εμβολιασμών που αφορά 13 εκατ. ανθρώπους (ηλικίας από 6 μηνών ώς 65 ετών) σε όλο τον κόσμο θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο.
Όμως, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες κλινικές μελέτες και οι επιπτώσεις από τον εμβολιασμό, κυρίως στα παιδιά, είναι άγνωστες.

«Μail on Sunday», 17.8.2009

Νέα γρίπη ή νέο ξήλωμα των ταμείων παγκοσμίως, προς όφελος των φαρμακευτικών εταιρειών;

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για την "Νέα γρίπη" ή γρίπη των χοίρων. Μάλιστα είναι τέτοια η πληροφόρηση που έχουμε καθημερινά, ώστε ακόμη και να μην πιστεύουμε στον κίνδυνο, "φροντίζουν" τα ΜΜΕ να μας μεταπείσουν. Μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν πράγματι χρειάζεται να ανησυχούμε και αν ναι, μέχρι πιο βαθμό.

Οι Έλληνες επιστήμονες εμφανίζονται καθησυχαστικοί για τη νέα γρίπη, καθώς μέχρι στιγμής, ο ιός Α Η1Ν1 δεν παρουσιάζει μεγαλύτερη επικινδυνότητα από τη συνήθη εποχική γρίπη, όπως αναφέρουν σε έρευνα της MARC που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του «Έθνους της Κυριακής». Σχεδόν εννιά στους δέκα (ποσοστό 87,3%) παθολόγους, πνευμονολόγους και παιδίατρους χαρακτηρίζουν αδικαιολόγητο το θόρυβο που έχει ξεσπάσει και έξι στους 10 λέει «όχι» στο κλείσιμο των σχολείων τον Σεπτέμβρη.

Σύμφωνα μάλιστα με το 88,1% των παθολόγων, το 86,3% των πνευμονολόγων και το 86,3% των παιδιάτρων, η κινδυνολογία των τελευταίων ημερών είναι υπερβολική, ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο υπέρμετρο χαρακτήρισαν τον θόρυβο το 86,8% των γιατρών της χώρας και το 88,5% εντός των τειχών της Αττικής.

Τα παραπάνω αποτελέσματα απορρέουν από τη γνωμοδότηση της πλειονότητας των ερωτηθέντων (σε ποσοστό 80,7%) πως με τα μέχρι τώρα δεδομένα η γρίπη A/H1N1 δεν συνιστά μεγαλύτερο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία από τη συνήθη εποχική γρίπη, άποψη με την οποία διαφώνησε μόλις το 18,7% των γιατρών. Λιγότερο επικίνδυνη από την εποχική γρίπη χαρακτήρισε τη νέα γρίπη το 80,7% των παθολόγων, το 80,4% των πνευμονολόγων και το 80,8% των παιδιάτρων.

Η συντριπτική πλειονότητα των γιατρών αντιτάχθηκε και στο κλείσιμο των σχολείων από το φθινόπωρο, καθώς τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν δικαιολογούν μια ανάλογη απόφαση. Μόλις το 3,7% των ερωτηθέντων απάντησε θετικά στο να παραμείνουν κλειστά τα σχολεία από τον Σεπτέμβρη. Αντιθέτως, το 58,7% εκτιμά πως τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν κανονικά, ενώ καταγράφεται και ένα πιο συγκρατημένο ποσοστό γιατρών, το 37,6% που λέει ότι «είναι ακόμη νωρίς για να κρίνει».

Τι συμβαίνει όμως και "φροντίζουν" τα ΜΜΕ να μας θυμίζουν τον κίνδυνο και να αποκρίπτουν τις απόψεις των ειδικών; Μήπως θα πρέπει να έχουμε υπόψην μας και τον εύκολο πλουτισμό κάποιων με την ευκαιρία της πανδημίας; Το παρακάτω video μας δείχνει τι μπορεί να προκαλέσουν οι μαζικοί εμβολιασμοί, εκτός από τον υπερβολικό πλουτισμό των φαρμακευτικών εταιρειών που εμπλέκονται σ'αυτούς.

http://www.youtube.com/watch?v=uW8ulLgXmyA

Ίσως μια πιο κριτική στάση απέναντι σε όλα όσα σχετικά ακούγονται θα ήταν ενδεδειγμένη για την ομαλή πορεία ολόκληρης της κοινωνίας.

Λύθηκε το μυστήριο των περιοδικών παγετώνιων περιόδων στη Γη

Οι επιστήμονες φαίνεται πως επιτέλους θέτουν ένα τέλος στην μακροχρόνια διαμάχη τους σχετικά με τον βασικό μηχανισμό που βρίσκεται πίσω από τις περιοδικές παγετώνιες περιόδους στη Γη κατά τα τελευταία δυόμισι εκατομμύρια χρόνια. Οι αιτίες για τους πάγους που έρχονται και φεύγουν κατά περιόδους, συνδέονται τελικά με τις μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία (και όχι στο διοξείδιο του άνθρακα), οι οποίες προκαλούνται από περιοδικές προβλέψιμες μεταβολές στον άξονα περιστροφής του πλανήτη μας, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Πίτερ Κλαρκ, καθηγητή γεωεπιστημών του πολιτειακού πανεπιστημίου του Όρεγκον, σε σχετική εργασία τους στο περιοδικό Science, συμπεραίνουν ότι οι γνωστές ταλαντεύσεις στην περιστροφή της Γης προκάλεσαν τα επίπεδα των πάγων παγκοσμίως να φθάσουν στο αποκορύφωμά τους πριν 26.000 χρόνια, να σταθεροποιηθούν επί 7.000 χρόνια και μετά να αρχίσουν να λιώνουν πριν 19.000 χρόνια, ώσπου η τελευταία εποχή των παγετώνων τερματίστηκε.

Το αρχικό λιώσιμο των πάγων προκλήθηκε από την αύξηση της ηλιακής ακτινοβολίας και όχι από τις μεταβολές στο επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα ή στις θερμοκρασίες των ωκεανών, όπως μερικοί επιστήμονες είχαν υποστηρίξει τα τελευταία χρόνια.

«Η ηλιακή ακτινοβολία ήταν η 'σκανδάλη' που πυροδότησε το λιώσιμο των πάγων, αυτό είναι πια σίγουρο» δήλωσε ο καθηγητής Πίτερ Κλαρκ. «Υπήρξαν επίσης αλλαγές στα επίπεδα του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα και στην κυκλοφορία των ωκεανών, όμως αυτές συνέβησαν αργότερα και απλώς ενίσχυσαν μια διαδικασία που ήδη είχε ξεκινήσει».

Τα συμπεράσματα αυτά είναι σημαντικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επειδή θα επιτρέψουν στους ερευνητές την καλύτερη κατανόηση του πώς λιώνουν οι πάγοι λόγω των μεταβολών στην ηλιακή ακτινοβολία και έτσι θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το πώς θα αντιδράσουν οι πάγοι της Γης στο μέλλον.

Οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν τις αλλαγές στον άξονα περιστροφής της Γης σε βάθος 50 εκατ. ετών στο παρελθόν. Οι αλλαγές αυτές προκαλούνται κυρίως από τη βαρυτική επίδραση των μεγαλύτερων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, όπως ο Δίας και ο Κρόνος, που έλκουν τη Γη με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους στη διάρκεια χιλιάδων ετών.

Η συνδυασμένη αυτή επίδραση μπορεί να μεταβάλει τον άξονα της Γης -και άρα τον τρόπο που ο πλανήτης μας «γέρνει» προς τον ήλιο- μέχρι και δύο μοίρες στη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων. Αυτό έχει ως συνέπεια να αλλάζει ο τρόπος (η γωνία) που η ηλιακή ακτινοβολία πέφτει πάνω στον πλανήτη μας. Αυτές οι μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία ήσαν αρκετές για να πυροδοτήσουν αλλεπάλληλες εποχές παγετώνων κατά τα τελευταία δυόμισι εκατομμύρια χρόνια, οι οποίες έφτασαν στο αποκορύφωμά τους κάθε περίπου 100.000 χρόνια.

Κάποια στιγμή στην εποχή μας, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη θα πρέπει αργά-αργά να βγει από την μακρόχρονη περίοδο που τώρα βιώνει ανάμεσα σε δύο παγετωνικές εποχές -και η οποία έχει κρατήσει περίπου 10.000 χρόνια- και να αρχίσει ξανά να εισέρχεται σταδιακά στις συνθήκες εκείνες που τελικά θα την οδηγήσουν στην επόμενη εποχή των πάγων -εκτός και κάποιες άλλες δυνάμεις καθυστερήσουν ή και σταματήσουν αυτή τη διαδικασία.

Πότε τέλειωσε ιστορικά ο Ελληνισμός

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς

Πότε τελειώνει ιστορικά ένας λαός που σημάδεψε με την παρουσία του την πορεία της ανθρωπότητας; Προφανώς, όταν πάψει να παράγει ή να συντηρεί καινοτόμο ιδιαιτερότητα. Οταν χάσει ακόμα και την επίγνωση της κάποτε προσφοράς του, όταν εκπέσει σε ρητορικές μόνο καυχήσεις για κατορθώματα που δεν μπορεί πια να κατανοήσει τη σημασία τους.

Αν είναι αυτό το κριτήριο του ιστορικού τέλους, πότε τέλειωσε ιστορικά ο Ελληνισμός;

Στο σχολείο μαθαίναμε τη δόλια απάντηση της δυτικής ιστοριογραφίας που είχε υιοθετήσει και ο Κοραής: Ο Ελληνισμός τέλειωσε το 529, όταν ο Ιουστινιανός έκλεισε και τυπικά τα τελευταία απομεινάρια φιλοσοφικών σχολών της Αθήνας.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η απροκατάληπτη έρευνα άρχισε να κατεδαφίζει τη μεθοδική κατασυκοφάντηση του ψευδωνύμως, για χλεύη, λεγόμενου «Βυζαντίου»: να καταδείχνει τα ιλιγγιώδη επιτεύγματα πολιτισμού, με ακραιφνή ελληνική ιδιαιτερότητα, που το χαρακτηρίζουν και σημαδεύουν την ανθρώπινη Ιστορία. Τότε μεταθέσαμε το τέλος του Ελληνισμού στην άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, το 1453.

Η λεγόμενη «Γενιά του ’30» μας έδειξε ότι ακόμα και κάτω από τον ζυγό των Τούρκων οι Ελληνες, φτωχοί, αγράμματοι, σκλάβοι, συνέχισαν να ......παράγουν ιδιαιτερότητα πολιτισμού, Τέχνη και θεσμούς με τους ίδιους άξονες αναφοράς και τις ίδιες ιεραρχήσεις προτεραιοτήτων που χαρακτήριζαν ανέκαθεν την ελληνικότητα. Και τότε μεταθέσαμε το ιστορικό τέλος του Ελληνισμού στο 1833, όταν Βαυαροί και Κοραϊκοί συγκρότησαν το νεωτερικό ελλαδικό κρατίδιο, προγραμματικά αποκομμένο από την οργανική ιστορική του συνέχεια, με πολιτιστικές επιδόσεις μόνο στη μίμηση των δυτικών προτύπων και την ελληνική ταυτότητα μεταποιημένη σε φολκ λορ και ιδεολόγημα.

Αποδίδεται στον ηπειρώτη πατριάρχη Αθηναγόρα η εκτίμηση ότι ο Ελληνισμός τέλειωσε με τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922: Μπορεί το ελλαδικό κρατίδιο των Αθηνών να ήταν καταγωγικά αφελληνισμένο, να κατανοούσε τον Ελληνισμό με τους όρους του νεωτερικού εθνικισμού, δηλαδή να τον καταδίκαζε να είναι βαλκανική επαρχία. Ομως, υπήρχε παράλληλα η πληθυσμική πραγματικότητα εκατομμυρίων Ελλήνων της Μικρασίας, του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμηλίας, Ελληνισμός με συνείδηση κοσμοπολίτικης αρχοντιάς και ταυτότητα πολιτισμού, όχι κρατικής εθνότητας.

Με ποια κριτήρια πιστοποιούμε τη συνέχεια ή την ασυνέχεια (το ιστορικό τέλος) της ελληνικής ιδιαιτερότητας; Οχι βέβαια με τη συντήρηση και παγίωση των ίδιων πάντα σχημάτων του βίου και της έκφρασης. Η συνέχεια της ταυτότητας (δημιουργικής ετερότητας) ενός λαού γίνεται φανερή στη διατήρηση των ίδιων προτεραιοτήτων, της ίδιας ιεράρχησης αναγκών, της ίδιας αξιολόγησης ποιοτήτων.

Το πέρασμα από την «κοινωνία της χρείας» στην «πολιτική κοινωνία» (από την ατομοκεντρική χρησιμοθηρία στο κοινό «άθλημα αληθείας») είναι σταθερό γνώρισμα ελληνικότητας. Τόπος και τρόπος του αθλήματος στην Αρχαία Ελλάδα ήταν η αυτόνομη πόλις - κράτος, πραγμάτωση και φανέρωση του τρόπου η «εκκλησία του δήμου». Τόπος και τρόπος του αθλήματος στον εκχριστιανισμένο Ελληνισμό (Βυζάντιο και Τουρκοκρατία) ήταν η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα - ενορία και φανέρωση του τρόπου η «εκκλησία των πιστών».

Ο στόχος στον οποίο απέβλεπε η πόλις (ο τρόπος του όντως αληθούς) αποτυπώνεται στη λογική αρμονία των αρχιτεκτονικών μελών του Παρθενώνα, στην αφαιρετική υποδήλωση του καθολικού λόγου της ουσίας (όχι του εφήμερου ατόμου) που σαρκώνει το άγαλμα, στην τραγωδική δραματουργία της θεατρικής εκφραστικής. Αντίστοιχα, ο στόχος της ευχαριστιακής κοινότητας αποτυπώνεται στο αρχιτεκτονικό (στατικής) ρίσκο της διαδοχής θόλων, ημιθολίων, σφαιρικών τριγώνων που λογοποιεί την ύλη, παραπέμπει στην «κένωση» - σάρκωση του Λόγου ως τρόπο τής όντως υπάρξεως. Aποτυπώνεται στη «διάβαση επί το πρωτότυπον» που κατορθώνει (με την ίδια αφαιρετική επιδίωξη του αγάλματος) η βυζαντινή Εικόνα ή στην «αποκαλυπτική» δραματουργία (με πιστότητα στο αρχαίο σκηνικό υπόδειγμα) της εκκλησιαστικής Ευχαριστίας.

Σήμερα δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από τις προτεραιότητες αναγκών και στόχων που εξασφάλιζαν τη συνέχεια του τρόπου της ελληνικότητας, δεν μπορέσαμε να διασώσουμε στο ελλαδικό κρατίδιο αυτόν τον τρόπο ούτε ως μνήμη, θησαύρισμα παιδείας. Μας είναι αδύνατο να κατανοήσουμε (δεν έχουμε προσλαμβάνουσες παραστάσεις), πώς μπορεί μια συλλογικότητα να οργανώθηκε κάποτε με προτεραιότητα ανάγκης την υπαρκτική γνησιότητα και όχι τη χρησιμότητα. Ερμηνεύουμε την Αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία με τα κριτήρια και τα δόγματα του Ιστορικού Υλισμού ή με τις προ-πολιτικές ατομοκεντρικές αξιώσεις του Διαφωτισμού – μιλάμε για την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία σαν το προανάκρουσμα «αυτοθεσμιζόμενης» κολλεκτίβας ή «κομμούνας».

Ο Ελληνισμός τέλειωσε ιστορικά με αργό και βασανιστικό (ταπεινωτικό) ψυχορράγημα που ξεκίνησε το 1833 και συνεχίζεται, άγνωστο για πόσο ακόμη. Παλεύουμε να πιθηκίσουμε με συνέπεια τα «φώτα» της Εσπερίας, την παραχάραξη του αθλήματος της σχέσης σε μονοτροπία της χρήσης. Και ούτε αυτό δεν καταφέρνουμε, ο μεταπρατισμός μάς καθηλώνει σε τριτοκοσμικά επίπεδα υπανάπτυξης, διαφθοράς, οργανωτικής διάλυσης, απαιδευσίας, βαναυσότητας στην καθημερινή συμπεριφορά.

Αν συνεχίζουμε κωμικά να καυχώμαστε για την Αρχαία Ελλάδα, είναι επειδή μάς μάθανε ότι στο δικό της κληροδότημα βασίστηκε, και αυτό αξιοποίησε ο καταναλωτικός πολιτισμός της Δύσης, που εμείς αποκλειστικά θαυμάζουμε και είναι το ίνδαλμά μας. Ωσάν να ήταν ποτέ δυνατό η ταύτιση του «αληθεύειν» με το «κοινωνείν» να γεννήσει τον ατομοκεντρισμό του cogito ή της αισθησιοκρατίας, η μεταφυσική στόχευση της αρχαιοελληνικής δημοκρατίας να παραγάγει το όνειδος της σημερινής εμπορευματοποιημένης κομματοκρατίας.

Το ιστορικό ψυχορράγημα του Ελληνισμού είναι βασανιστικό και ταπεινωτικό, γιατί συνεχίζουμε να υπάρχουμε χωρίς πια να είμαστε Ελληνες και χωρίς να μπορούμε να γίνουμε «Ευρωπαίοι». Και απομνημείωση αρχιτεκτονική του χαμένου προσώπου μας είναι η βλάσφημη αισχρουργία του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης: Αυτάρεσκη αναίδεια μιας αφελληνισμένης κοινωνίας, που χρυσοπληρώνει Αμερικανοελβετό για να φιλοτεχνήσει «μοδέρνο» νεοπλουτίστικο πορτραίτο της αμάθειας και ασχετοσύνης της.

Σε κάθε παραμικρή πτυχή του το σημερινό ελληνώνυμο κρατίδιο είναι μια ύβρις της ελληνικότητας.
Χρήστος Γιανναράς

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα δημοτικά σχολεία ( ! ! ! )

Με αφορμή την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας (όπως αυτή δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες) να εντάξει στο Δημοτικό, το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από το νέο σχολικό έτος, δημοσιεύουμε σήμερα, αποσπάσματα από βιβλίο που διαπραγματεύεται το ζήτημα αυτό. Να σημειωθεί πως ο προβληματισμός που καταγράφεται, αφορούσε μαθητές εφηβικής ηλικίας και όχι τάξεων του Δημοτικού.

Η θέση των ειδικών

Η σεξουαλική αγωγή, όπως σωστά είπαν, είναι ένα έργο που σχετίζεται με την ιατρι­κή, τη βιολογία, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία, την παιδαγωγική, τη θρησκεία. Καθεμιά βέβαια βλέπει το θέμα απ’ τη δική της σκοπιά, όμως συμφωνούν σε βασι­κά σημεία, όπως είναι η έννοια και το περιεχόμενό της. Ας αναφέρουμε έτσι μερικές θέσεις ανθρώ­πων που ανήκουν σ' αυτούς τους κλάδους…

- Ο Καθηγητής της Παιδιατρικής του Πανεπι­στημίου Αθηνών Σπυρ. Μ. Καλλιάφας στο έργο του «Το παιδαγωγικόν πρόβλημα της γενετησίου ορμής» γράφει (σελ. 68):

«Μέγα σφάλμα είναι να νομίζει κάποιος, ότι η διαπαιδαγώγηση γύρω απ’ την ορμή αυτή είναι δυνατή από μόνη της, χωρίς δηλαδή να συσχε­τίζεται προς τη γενικότερη αγωγή. Τουναντίον το πρόβλημα αυτής της διαπαιδαγώγησης είναι μέλος αναπόσπαστο του γενικού προβλήματος της αγωγής, μετά του οποίου αυτή είναι αλλη­λένδετη».

- Ο Διευθυντής τής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου Μ. Μαραθεύτης, έχει διακηρύξει:

«Η σεξουαλική αγωγή δεν μπορεί να ταυτι­στεί με τη σεξουαλική διαφώτιση. Η σεξουαλική αγωγή προϋποθέτει πάντα τη διαμόρφωση στά­σεων και τρόπου ζωής μέσα στα ευρύτερα πλαί­σια της αγωγής τού προσώπου, ενώ η σεξουαλι­κή διαφώτιση απομονώνει τα σεξουαλικά προβλήματα και τα αντικρύζει καθ' εαυτά, ανεξάρ­τητα από τους ψυχολογικούς, ηθικούς και κοι­νωνικούς παράγοντες της όλης αγωγής τού προσώπου.
Γι' αυτό και η σεξουαλική διαφώτιση, αν δε συνοδεύεται κι από την κατάλληλη σεξουαλική αγωγή, αποτελεί έμμεση υποκίνηση προς τη σεξουαλική πράξη. Στο σχολείο, σε όσες χώρες τα παιδιά διδάσκονται συστηματικά για το σεξ, γί­νεται πιο πολύ σεξουαλική διαφώτιση παρά σεξουαλική αγωγή. Προσφέρονται μόνο γνώσεις και πληροφόρηση για ποικίλα σεξουαλικά προ­βλήματα, επειδή σοβαροί παιδαγωγικοί και νομι­κοί λόγοι δεν επιτρέπουν στο σχολείο να προ­χωρήσει στη διαμόρφωση στάσεων και συγκε­κριμένης σεξουαλικής συμπεριφοράς».

Ο διακεκριμένος Αμερικανός Καθηγητής τής Ιατρικής Cabot Richard γράφει:

«Η σεξουαλική αγωγή είναι τμήμα τής γενι­κής αγωγής. Μόνο τότε έχει επιτυχία, όταν εν­τάσσεται στην γενική παιδαγωγική προσπά­θεια».

Ο Νευρολόγος-Ψυχίατρος Ανανίας Καβάκας, σημειώνει:

«Τα παιδιά πρέπει να ενημερώνονται γύρω από την ανατομική κατασκευή των γεννητικών οργάνων, τη φυσιολογική λειτουργία τους, τη συναισθηματική συμμετοχή, αλλά και τους ηθι­κούς κανόνες που πρέπει να επικρατούν και να καθορίζουν τη σεξουαλική συμπεριφορά των ανθρώπων... Αν η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, όπως εφαρμόστηκε σε αρκετές χώρες στα σχο­λεία απέτυχε, αυτό σε μεγάλο ποσοστό οφείλε­ται στο γεγονός ότι οι ειδικοί έδωσαν μόνο πλη­ροφορίες σχετικά με την ανατομία, φυσιολογία ή ψυχολογία τού σεξ, χωρίς να τονίσουν και τις ηθικές αρχές που πρέπει να το διέπουν».

Ο Ψυχίατρος Αρ. Α. Ασπιώτης στο βιβλίο του «Το παιδί και η σεξουαλική διαφώτισις» τονίζει:

«Η γενετήσιος αγωγή δεν είναι δυνατόν να χωρίζεται απ’ την εν γένει αγωγή». Και ακόμη. Η σεξουαλική αγωγή περιλαμβάνει, κατ' αυτόν, δύο διαφορετι­κές έννοιες. Την «information» και την «formation». Δηλαδή την παροχή πληροφοριών γύρω απ’ την ανατομία και τη φυσιολογία τού ενστίκτου, των σχετικών οργάνων τού σώματος και γενικά γύρω απ' τη βιολογία μόνο της αναπαραγωγής και τη γε­νετήσια αγωγή, που αναφέρεται στο σκοπό τού εν­στίκτου και τη σωστή του χρήση. Που δεν δρα απομονωμένο και ανεξάρτητο, αλλ' είναι αλληλένδετο με τα συναισθήματα, το νου και τη θέληση. Γράφει δε χαρακτηριστικά:

«Το πρώτο πρόβλημα αφορά κυρίως την επι­στήμη, αλλ' εν τούτοις περιλαμβάνει έναν ηθικό σκοπό.
Το δεύτερο είναι ουσιαστικά ηθικό, αλλά προϋποθέτει επιστημονική γνώση.
Υπ' αυτές τις συνθήκες και τα δύο είναι αλ­ληλένδετα.
Η αντιμετώπιση της γενετήσιας διαπαιδαγώ­γησης μόνο κάτω απ’ την πρώτη έννοια τού ό­ρου, ασφαλώς είναι ελλιπής. Θα αρκούσε τότε σ' έναν απλό φυσιολόγο να διαφωτίσει τα παιδιά λεπτομερώς επί των σχετικών θεμάτων. Και θα έπρεπε, όπως χαρακτηριστικά είπαν σε συμ­βούλιο σχολιάτρων, όσοι ασχολούνται με τις βιολογικές επιστήμες ν' αποτελούν υποδείγμα­τα στο πεδίο τής γενετήσιας συμπεριφοράς».


Το σύνθημα «τα λέμε όλα»

…Με τη στάση τους αυτή ορισμένοι θέλουν να δείξουν, πως όσο περισσότερα λέγονται στα παιδιά για το σεξ και μόνο γι’ αυτό, τόσο το καλύτερο. Εάν οι νέοι, λένε, δέχονται αδιάκοπα κι από μικρά παιδιά όλες τις γνώσεις για την αναπαραγωγή και το σεξ, θα αισθάνονται όταν μεγαλώσουν τέτοια άνεση και φυσικότητα, ώστε το πρόβλημα σίγουρα θα παρα­μεριστεί.
Αλλά πώς πράγματι μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα απ’ τη μονόπλευρη φλυαρία και τον κορεσμό, πώς μπορεί να υπάρξει αγωγή; Η τακτική αυτή, δεν α­γνοεί την ουσία τού προβλήματος; Πως κάθε παιδί είναι μια ιδιάζουσα και ξεχωριστή προσωπικότητα, που αναπτύσσεται με το δικό της τρόπο, που ωρι­μάζει διαφορετικά; Πώς λοιπόν την οποιαδήποτε στιγμή, ανεξάρτητα απ’ τις απορίες και τις ανησυ­χίες που έχει, μπορεί να ακούει ο,τιδήποτε; Ο κο­ρεσμός και το μπούχτισμα, τί έλυσαν; Πρέπει δη­λαδή κανείς να... θαλασσοδέρνεται στα πέλαγα, για να ξεπεράσει το πρόβλημα της δίψας; Μιλάμε για τη λογική τού... παραλόγου!

Σημειώνει για τη μέθοδο αυτή ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης:

«Αυτή η μέθοδος... έχει τα ίδια αποτελέσμα­τα με την πρώτη... Και οι γονείς που θεωρούν τον εαυτό τους σύγχρονο, γιατί λένε με μεγάλη ευκολία λέξεις, και αυτοί δεν λένε τίποτα για την αγάπη. Εκθέτουν τα πάντα τόσο πεζά, ώστε δεν επιτρέπουν στα παιδιά να ερευνήσουν τα συναισθήματά τους. Είναι δυνατόν αυτά τα τελευταία να γνωρίζουν πολλά για τον μηχανισμό τής αναπαραγωγής και να έχουν λεξιλόγιο που να προκαλεί εντύπωση στους συνομηλί­κους τους, όμως δεν βρίσκονται γι' αυτό σε μικρότερη σύγχυση».

Και αλλού πάλι αναφέρει, για το πως πρέπει να γίνεται η σεξ. αγωγή:

«Εάν δώσουμε στο παιδί περισσότερα απ’ ό,τι μας ζητεί, θα ήταν επίσης σφάλμα. Βασικός κανόνας είναι, ν' απαντούμε ακριβώς σ' ό,τι μας ερωτά. Εάν θέλει να γνωρίσει περισσότερα, θα ερωτήσει πάλι. Δεν θα εξαντλούμε το θέμα, ού­τε θα κάνουμε διάλεξη, αλλά θα δίνουμε με λίγα λόγια την πληροφορία, η οποία μας ζητήθηκε. Ας μην θέτουμε το παιδί μπροστά σε προβλή­ματα, για τα οποία δεν ενδιαφέρεται ακόμη. Ε­πεξεργάζεται την πληροφορία που του δίνεται, κάποτε ίσως επανέρχεται ή την ξεχνά, όπως γί­νεται με πολλά άλλα πράγματα που μαθαίνει...
Ο κίνδυνος του να λέμε πάρα πολλά, πρέπει να υπολογίζεται. Σ' αυτή την περίπτωση το παιδί είναι δυνατόν να δεχθεί πολύ μεγάλο ψυχικό σοκ... Στο εξής θα ζει κάτω από νευρωτικό φόβο για ό,τι αφορά το sexus...».

Παρατηρεί επίσης ο Καθηγητής της Παιδιατρι­κής Νικ. Ματσανιώτης:

«Όποιος ενήλικος παινεύεται πως μπορεί να συζητήσει με το παιδί του άνετα "τα πάντα" μου γεννά υποψίες για την ειλικρίνειά του ή τουλά­χιστον για το τι εννοεί "τα πάντα". Υπάρχουν πτυχές τής σεξουαλικότητας πολύ προσωπικές και ιδιαίτερες, που έχουμε κάθε δικαίωμα να μη νιώθουμε άνετα να τις συζητήσουμε ούτε με το σύντροφό μας, ούτε με το γιατρό μας, κι ακόμη περισσότερο με το παιδί μας. Η σεμνότητά μας, ή έστω η σεμνοτυφία μας, δεν πρέπει να μας κάνουν να νιώθουμε ένοχοι απέναντι στο παιδί, ούτε είναι σκόπιμο να πιέσουμε τον εαυτό μας να φερθούμε αλλιώτικα από αυτό που νιώθουμε για χάρη του».

Με μάθημα στα σχολεία;

Η μέθοδος αυτή αποτελεί τη μεγάλη καινοτο­μία τού 20ού αιώνα, όπως ήδη είπαμε. Μια μέθοδος που, ωστόσο, εφαρμόζεται περιορισμένα. Μόλις σε 11 χώρες. Στη μέθοδο τούτη, είχαν στηριχθεί πολ­λές ελπίδες, όπως:
- Η ενημέρωση των νέων για τη φύση και τον προορισμό του ενστίκτου.
- Η προφύλαξή τους από πρόωρες κι επιβλαβείς εμπειρίες.
- Η καλλιέργεια του αλληλοσεβασμού μεταξύ των δύο φύλων.
- Η πρόληψη της παιδικής εγκληματικότητας.
- Η προστασία των νέων απ’ τον κίνδυνο των διαστροφών και των ηθικών πτώσεων.
- Η δημιουργία υπεύθυνων και ωρίμων πολιτών.
- Και γενικά η ανόρθρωση της νέας γενιάς.

Όμως η καινοτομία αυτή, γρήγορα απογοήτευ­σε τους θιασώτες της. 50 και πλέον χρόνια εφαρ­μογής της, είναι νομίζουμε αρκετά για να δούμε πως εφαρμόστηκε και τι συγκεκριμένα αποτελέ­σματα είχε.
Λοιπόν, στις χώρες όπου διδάσκεται το μάθημα, η νεολαία ούτε ευτυχέστερη έγινε, ούτε περισσό­τερο αυτοσεβασμό απέκτησε. Πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσοι μανιακοί του σεξ, τέτοια ηθική α­ποχαλίνωση, τόσες αυτοκτονίες από ψυχικό κενό, τόση μεγάλη αύξηση στα αφροδίσια, τους ανεπιθύμητους τοκετούς, εκτρώσεις κ.λπ., όσο στις χώ­ρες που εφαρμόζεται με επιμονή…
Μάλιστα η μάστιγα της μαθητικής πορνείας, πήρε διαστάσεις εκεί που έγινε απομυθοποίηση του σεξ. Γι' αυτό κι έχουν συνειδητοποιήσει, πως χρειάζεται αναθεώρηση πολλών ιδεών κι επανεξέ­ταση του προγράμματος.

Πρωτοπόρος στο χάος τής σεξουαλικής ασυδο­σίας που δημιουργήθηκε, είναι η Σουηδία. Και πα­ράλληλα πρώτη στις αυτοκτονίες, τα προβλήματα, τ' αφροδίσια νοσήματα. Σύμφωνα με την Παγκό­σμια Οργάνωση Υγείας, έρχεται πρώτη και μάλι­στα συνεχώς απ’ το 1967, στα κρούσματα βλενόρροιας.
Οι βιασμοί είναι σύνηθες πια φαινόμενο και ο α­ριθμός τους συνεχώς αυξάνει από χρόνο σε χρόνο, ενώ οι διώξεις για επιδειξιομανία και άλλες δια­στροφές είναι περισσότερες. Η πορνεία και ειδικά οι γυναίκες που εξασκούν τον αγοραίο έρωτα, 20πλασιάστηκαν την προηγούμενη δεκαετία (Βλέπε Φ. Δ. Κούβελα «Η ηθική κρίση στις σκανδιναβικές κοινωνίες»).
Ο Σουηδός Καθηγητής τής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα Ιωακείμ Ισραέλ, υπέρ­μαχος του θεσμού, σε τηλεοπτική του εμφάνιση προβληματισμένος απ’ το μέγεθος της διαφθοράς, συμβούλεψε τις γυναίκες να έχουν πάντα μαζί τους προφυλακτικά. «Είναι πολύ πιο χρήσιμα από ένα κραγιόν για τα χείλη», είπε. Σε άρθρο του έ­γραψε: «Στις χώρες που εισήγαγαν το σεξ στα σχο­λεία, όπως απέδειξαν οι στατιστικές, αυξήθηκε κα­ταπληκτικά ο αριθμός των 12χρονων και 14χρονων που έμειναν έγκυες». Σε συνέντευξή του δε τόνισε πως στη χώρα του ειδικά «η σεξουαλική διαπαιδα­γώγηση πήρε κακό δρόμο».
Το 50% των Σουηδών είναι χωρισμένοι και ζουν με τον καινούργιο τους σύντροφο και τα παιδιά του, τα οποία εκείνοι ούτε μεγάλωσαν κι ούτε βλέπουν πατρικά. Οι κρατικές στατιστικές παραδέχον­ται πως οι βιασμοί και η κακομεταχείριση παιδιών έχει αυξηθεί. «Έτσι αναγκαστήκαμε να κάνουμε πιο αυστηρούς τους νόμους για τον βιασμό» εξη­γεί ο Ιωακείμ Ισραέλ.

Στις Η.Π.Α. η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Το μάθημα συνέβαλε αποφασιστικά στη σεξουαλική αποχαλίνωση των νέων, στην οργάνωση μικρών συμμοριών με σεξουαλικούς δεσμούς, την αύξηση των εγκύων μαθητριών, των αφροδισίων νοσημά­των και της παιδικής εγκληματικότητας.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Υγείας, οι Η.Π.Α. κατέχουν τη δεύτερη θέση, μετά τη Σουη­δία, στα κρούσματα βλενόρροιας.

Στη Δυτ. Γερμανία οι «παρενέργειες» του μα­θήματος έφθασαν, με την πρωτοβουλία γονέων, ως το Ανώτατο Δικαστήριο της Καρλσρούης και έ­χει δημιουργηθεί η πεποίθηση, ότι όπως διδάσκε­ται σήμερα η σεξουαλική αγωγή, δεν εκπληρείται η αποστολή της.

Στην Αγγλία πέραν απ’ τα πιο πάνω, υπάρχει και πλήθος από εξατομικευμένα περιστατικά. Αναφέ­ρουμε μερικά. Ένας καθηγητής, προφανώς επιδει­ξίας, γυμνώθηκε κατά τη διάρκεια του μαθήματος μπροστά σε μικτή τάξη κολλεγίου! Τό ίδιο συνέβη και με μια δασκάλα στα παιδιά τής τάξης της, ηλι­κίας 12 ετών! Ολόκληρη η κοινή γνώμη συγκλονί­στηκε απ’ το φρικιαστικό έγκλημα ενός μαθητή, μόλις 12 χρονών. Μετά απ’ το μάθημα, σκότωσε ένα 4χρονο κοριτσάκι που αντιστεκόταν στην επι­θυμία του «να δει πως είναι ο έρωτας»!
Μετά απ’ αυτά τα περιστατικά, σύλλογος γο­νέων απευθυνόμενος στους αρμόδιους φορείς, α­ναγκάστηκε να γράψει: «Σταματείστε τα σεξουαλι­κά μαθήματα στα σχολεία, θα κάνετε τα παιδιά μας ανώμαλα ή σεξουαλικούς εγκληματίες».

Η Αγγλίδα Σεξολόγος-Καθηγήτρια Πανεπιστη­μίου Δρ. Ελίζαμπεθ Στάνλεϋ είπε τα έξης σημαντι­κά:

«Οι δάσκαλοι που διδάσκουν σεξουαλικές σχέ­σεις είναι τις περισσότερες φορές ωμοί, χωρίς παι­δαγωγική αντίληψη κι είναι ενδεχόμενο να εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών ή να προκαλούν δυσάρεστες ψυχολογικές αντιδράσεις»!!!

Σε ανταπόκριση απ’ το Παρίσι αναφέρεται, πως το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής, απέτυχε πα­ταγωδώς στα Γαλλικά Σχολεία.
Γενικά η καθιέρωση του μαθήματος αυτού, σύμ­φωνα με τις παρατηρήσεις των ειδικών, «είναι μια δραστηριότητα ευρύτατα αμφισβητούμενη»…

Σεξουαλική αγωγή ή σεξουαλική διαφώτιση;

…Γράφει πολύ χαρακτηριστικά ο Νευρολόγος-Ψυχίατρος Aνανίας Καβάνας:

«Όπως τις σχέσεις και στη συμπεριφορά ε­νός ατόμου απέναντι στα άλλα την καθορίζουν ορισμένες αρχές και ορισμένοι ηθικοί κανόνες -για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται η καταπάτηση των δικαιωμάτων του άλλου, δεν επιτρέπεται η κλοπή, η απάτη κ.λπ. - το ίδιο ισχύει και για το σεξ. Ο Δημιουργός καθόρισε ορισμένες ηθικές αρχές και κανόνες που πρέπει να τηρούνται στη σεξουαλική συμπεριφορά ανάμεσα στα δύο φύ­λα.
Αν η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, όπως ε­φαρμόστηκε σε αρκετές προηγμένες χώρες στα σχολεία απέτυχε, αυτό σε μεγάλο βαθμό οφεί­λεται στο γεγονός ότι οι ειδικοί έδωσαν μόνο πληροφορίες σχετικά με την ανατομία, φυσιο­λογία ή ψυχολογία του σεξ, χωρίς να τονίσουν και τις ηθικές αρχές που πρέπει να το διέ­πουν».

Γράφει πολύ σωστά ο εκπαιδευτικός Κων. Βραχνιάς:

«Ο βαθύτερος σκοπός της διαφωτίσεως των νέων μας στο σεξουαλικό πρόβλημα είναι να γί­νουν ηθικώτερα και περισσότερο υπεύθυνα ά­τομα. Να κυριαρχούν στα ένστικτά τους και να περάσουν την προγαμιαία τους περίοδο με α­γνότητα και μακριά από σεξουαλικές περιπέ­τειες. Το σεξουαλικό ένστικτο δεν είναι μόνο μια βιολογική και ζωώδης λειτουργία, αλλά και μια εστία προσβάσεων σ' όλα τα ανθρώπινα στοιχεία, μια νησίδα ιερότητας στην ανθρώπινη φύση...
Ώστε κάθε προσπάθεια για μια σεξουαλική ενημέρωση των παιδιών πρέπει συγχρόνως να πληροφορεί και να ηθικοποιεί. Να τα προικίζει με γνώσεις και αντισώματα ηθικής υγείας».

Ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης γράφει πάνω στο θέμα αυτό:

«Θα πρέπει εξάλλου να μελετήσει κανείς τι συμβαίνει στις χώρες όπου η γενετήσια διαφώ­τιση γίνεται με βάση καθαρά νατουραλιστικές αντιλήψεις, ορισμένες μεμονωμένες γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας, και αυτών λίαν αμ­φισβητουμένων επιστημονικά ή και λανθασμέ­νων. Φαίνεται από πολλές μαρτυρίες ότι η ανά­πτυξη καθαρά επιστημονικής (;) διαφώτισης, η οποία δεν συνοδεύεται από γενικώτερη προσ­πάθεια, κατέληξε συχνά όχι στον έλεγχο και την καθησύχαση των παθών, αλλά σε αληθινή ακο­λασία».

Ποια είναι τα μειονεκτήματα της διδασκαλίας της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία

…Το πρώτο. Η ανάπτυξη των παιδιών (σωματική, διανοητική/ψυχική κ.λπ.) ποτέ δεν πραγματοποι­είται την ίδια στιγμή σε όλα, δηλαδή ταυτόχρονα, κι ας έχουν την ίδια ηλικία. Σε άλλο γίνεται πιο γρήγορα και σε άλλο πιο αργά. Κι ούτε στον ίδιο βαθμό. Έτσι η ωρίμανση σε κάθε παιδί, επιτυγχά­νεται μ' έναν ιδιαίτερο και αποκλειστικό τρόπο.
Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και στη σεξουαλική ανάπτυξη. Οι σεξουαλικές διεγέρσεις κι εμπειρίες δεν είναι ποτέ ίδιες σε όλα τα παιδιά. Οπότε κάτι που απασχολεί το ένα, αφήνει αδιάφορο το άλλο. Και κάτι που λέγεται στο ένα πάνω στη σεξουαλι­κότητα, μπορεί και να βλάψει το άλλο. Κάθε παιδί δεν είναι έτοιμο να δεχθεί την ίδια σεξουαλική πληροφορία.
Αλλά αν αυτά συμβαίνουν στα παιδιά του αυτού φύλου, τι να πούμε τότε για τα παιδιά διαφορετι­κού φύλου; Γιατί είναι βέβαια γνωστό, πως η ωρίμανση στα κορίτσια επιτυγχάνεται με γρηγορότε­ρους ρυθμούς απ’ ότι στα αγόρια και πως υπάρ­χουν πληροφορίες που είναι διαφορετικές για τα δύο φύλα.
Έτσι για το κάθε παιδί, απαιτείτε διαφορετικός χειρισμός. Η σεξουαλική αγωγή, περισσότερο από κάθε άλλο είδος αγωγής, απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση. Πρέπει ν' απευθύνεται στο κάθε παιδί ξεχωριστά, γιατί κάθε παιδί είναι μια ιδιαίτερη προ­σωπικότητα. Μόνο τότε μπορεί να ωφελήσει.
«Η ομαδική μύηση είναι κατ' ανάγκη πολύ ή λί­γο, έξω απ’ τα μέτρα τού συγκεκριμένου άνθρω­που», τονίζει ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης. Και συμπληρώνει: «Ό,τι στο σημείο αυτό δεν είναι αυστη­ρά ατομικό, δεν μπορεί παρά να βλάψει, καθώς δεν είναι δυνατό να προσαρμοσθεί στην ηλικία, τον χα­ρακτήρα, το περιβάλλον και τις αντιδράσεις κάθε παιδιού».
Λοιπόν, πώς είναι δυνατό να διδάσκονται τα ίδια σεξουαλικά θέματα σε μια τάξη με δεκάδες παιδιά, με αγόρια και κορίτσια μαζί;

Το δεύτερο. Η σεξουαλική αγωγή είναι ένα έρ­γο πολύ δύσκολο, επειδή σχετίζεται με τη θρη­σκεία, την ιατρική, τη βιολογία, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία και την παιδαγωγική, όπως ήδη εί­παμε. Καθεμιά από τις επιστήμες αυτές βλέπει το θέμα της σεξουαλικής αγωγής από διαφορετική σκοπιά, γι’ αυτό και δεν υπάρχει απόλυτη συμφω­νία μεταξύ τους, τόσο ως προς τις αρχές και την ηθική που πρέπει να υιοθετηθεί σχετικά με επίμα­χα θέματα, όπως είναι οι προγαμιαίες σχέσεις, ο αυνανισμός κ.λπ., όσο και το βαθμό πληροφόρη­σης που θα προσφέρεται.
Το σχολείο, τώρα, τί ακριβώς θα υιοθετήσει; Αν παραμεριστεί η Θρησκεία, όπως πράγματι συμβαί­νει στη χώρα μας, αλλά και τις χώρες τουλάχιστον που εφαρμόστηκε, αν λείψει η Ορθόδοξη Χριστια­νική θέση στο θέμα, τότε ας μη μιλάμε για σεξουα­λική αγωγή. Θα έχουμε τότε μόνο σεξουαλική δια­φώτιση, που τίποτα δεν έλυσε ως τώρα. Αντίθετα περιέπλεξε το πρόβλημα και οδήγησε τη νεολαία ταχύτερα στη διαφθορά.

Το τρίτο. Υπάρχει έπειτα ο εξής προβληματι­σμός. Ποιός θα διδάξει το μάθημα; Οι καθηγητές των παιδιών και ποιών ειδικοτήτων; Γιατροί; Σεξολόγοι; Βιολόγοι;
Αλλά το θέμα, είπαμε, δεν είναι μόνο σωματικό. Δεν πρόκειται γι' απλή μετάδοση γνώσεων όπως για άλλες σωματικές λειτουργίες. Π.χ. την αναπνοή, την πέψη, την κυκλοφορία του αίματος. Εί­ναι και ηθικό και ψυχικό και πνευματικό, πρόκειται για τη μύηση και την αγωγή τού νέου σ' ένα μέγα θέμα. Οπότε δεν απαιτούνται μόνο οι ειδικοί για την διδασκαλία, που να ξέρουν καλά την ύλη που θα μεταδώσουν, αλλά και ηθικά αναστήματα, σω­στοί και ανώτεροι άνθρωποι, προσωπικότητες ολο­κληρωμένες που να ξέρουν πως θα μεταδώσουν, τι. Με τρόπο που να ενημερώνει, να εξυψώνει, να οικοδομεί.

Λοιπόν δεν μπορεί ο καθένας ν' αναλάβει ένα τόσο σοβαρό και υπεύθυνο έργο, ούτε είναι δυνα­τό να το εμπιστευθεί αυτό το έργο η κοινωνία και οι γονείς, σε ανθρώπους χωρίς ηθική προσωπικό­τητα.
Γιατί αν είναι πραγματικό πρόβλημα τι θέσεις θα πάρει η παιδεία σε βασικά θέματα όπως οι προγα­μιαίες σχέσεις, όπως είπαμε, άραγε πως είναι δυ­νατό να ελέγξει τι θα λέει ο κάθε εκπαιδευτικός στην τάξη; Ναι, είναι βέβαιο πως ο καθένας απ' αυτούς θα αναμιγνύει το πιστεύω του με το περιε­χόμενο του μαθήματος. Θα δοθεί η ευκαιρία στον καθένα, να περάσει ελεύθερα και ανενόχλητα στα παιδιά, τις δικές του αντιλήψεις, τις εμπειρίες του, ακόμη και τις διαστροφές του!

…

Οι Γάλλοι παραδέχονται ότι απέτυχαν στη σε­ξουαλική αγωγή των νέων, γιατί το μάθημα διδά­χθηκε από «αναρμόδια πρόσωπα».

Ο Ε.Π. Παπανούτσος μιλώντας για το θέμα αυτό είχε τονίσει:

«Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσεις στα παιδιά για το σεξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβί­σεις, να τα γεμίσεις με αηδία, ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτροχηλισμούς».

Ο τέταρτος. Τα παιδιά μιας τάξης, ασφαλώς έ­χουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, ψυχοσύνθεση, αρχές και χαρακτήρα. Έτσι άλλα ασχολούνται με το θέμα αυτό κατά τρόπο ιδεαλιστικό και αφηρη­μένο και άλλα κατά τρόπο αισθησιακό. Τονίζει στο σημείο αυτό ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης:

«Ακόμη και μεταξύ παιδιών της ίδιας ηλικίας, άλλα είναι απαθή, άλλα ευσυγκίνητα΄ άλλα πολύ αθώα, άλλα πονηρεμένα. Άλλα "ιδεαλιστές" και ονειροπόλοι, άλλα "ρεαλιστές" και αισθησιακοί. Κανένα παιδί δεν θ' αντιδράσει κατά τον ίδιο τρόπο...».

Επιπλέον το μάθημα αυτό απαιτεί, ιδιαίτερη σο­βαρότητα και κατάλληλο κλίμα. Πολλοί για να επι­δείξουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τα κατορθώματά τους, με διάφορες ερωτήσεις, με γέλια ή και «για πλάκα», θα «σπάσουν» αυτή την ατμόσφαιρα κι είναι δύσκολο για έναν εκπαιδευτικό να κρατή­σει τις λεπτές ισορροπίες που απαιτούνται. Το μά­θημα αυτό απαιτεί ιδιαίτερη σοβαρότητα και κα­τάλληλο κλίμα. Διαφορετικά η ατμόσφαιρα στην τάξη θα είναι εκρηκτική, η πειθαρχία ασταθής, το περιβάλλον ηλεκτρισμένο. Και με τον τρόπο αυτό όχι μόνο δεν πρόκειται να γίνει μάθημα σε κάποια αποδεκτά επίπεδα, αλλά θα εκτραπεί επικίνδυνα σε βάρος όλων…


Οι γονείς

Ας δούμε τώρα και την περίπτωση της προσφο­ράς των γονιών, στην κατεύθυνση της ατομικής πλέον αγωγής.

Τα πλεονεκτήματα

… Ο ρόλος των γονιών στη σεξουαλική αγωγή είναι αναντικατάστατος. Κανένας δεν γνω­ρίζει την ψυχοσύνθεση του παιδιού και δεν μπορεί να παρατηρήσει την όλη ανάπτυξη και ωρίμανσή του τόσο, όσο αυτοί. Κανένας δεν το αγαπά, δεν το πονά και δεν θέλει περισσότερο την προκοπή του, απ’ ό,τι αυτοί. Ακόμη και από ένστικτο θα του μεταδώσουν αυτό που πρέπει, πολλές φορές δε και σε περίπτωση που αυτά που θα μεταδοθούν δεν συμφωνούν με τις θεωρήσεις ή και τη ζωή τους.
Η εξατομικευμένη σεξουαλική αγωγή, η μόνη αποτελεσματική, απ’ αυτούς και μόνο μπορεί να δοθεί και μάλιστα κατά τρόπο αποτελεσματικό. Ναι, μόνο ο πατέρας ή η μητέρα είναι σε θέση να την παρέχουν σωστά και να την τοποθετήσουν ορ­θά μέσα στην κρίση τού παιδιού τους, γιατί μόνο αυτοί είν' εκείνοι που, έχοντας παρακολουθήσει την όλη εξέλιξή του, μπορούν να διακρίνουν τα ευαίσθητα ή επικίνδυνα σημεία. Και μόνον αυτοί ακόμη μπορούν να το πλησιάσουν καλύτερα και α­ποτελεσματικότερα, προσφέροντάς του ό,τι έχει ανάγκη, όπως θέλει, στο βαθμό και το χρόνο που το θέλει.
Όπως γράφει και ο Καθηγητής της Παιδιατρικής Ν. Ματσανιώτης «κάθε παιδί είναι μια μοναδική κι ανεπανάληπτη προσωπικότητα και κάθε γονιός έ­χει με το παιδί του μία ανεπανάληπτη σχέση». Α­κριβώς γι' αυτό, ο ρόλος των γονιών είναι αναντι­κατάστατος.

…

…Στο μέγα αυτό ρόλο των γονιών, καταλήγουν ως την καλύτερη λύση, παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, παι­δίατροι, θεολόγοι, γιατροί, κοινωνιολόγοι κ.λπ.

Γράφει στο σημείο αυτό ο Νευρολόγος-Ψυχίατρος Ανανίας Καβάνας:

«Η αντίληψη που υποστηρίζεται από μερι­κούς ότι η σεξουαλική ενημέρωση αλλά ακόμη και η διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι έργο της πολιτείας, είναι πέρα για πέρα λαθεμένη. Ένας γονιός σπάνια μπορεί να είναι χειρότερος από κάποιο δημόσιο υπάλληλο σε σχέση με το ενδια­φέρον του για το καλό του παιδιού, ενώ το αντί­θετο συχνά συμβαίνει. Αυτό γιατί ο γονιός κι­νείται από αγάπη για το παιδί, ενώ ο κρατικός λειτουργός, έστω κι αν είναι ειδικός, από επαγ­γελματικό καθήκον μόνο...
Η οικογένεια είναι -και πρέπει να μείνει- η βασική μονάδα της κοινωνίας με όλες τις αρμο­διότητες και δραστηριότητες, αν η κοινωνία θέ­λει να προχωρήσει μπροστά και να μην εκφυλι­στεί. Όσο κάποιος προσπαθεί ν' αποσπάσει αρ­μοδιότητες και ευθύνες από τους γονείς και να τις μεταβιβάσει στην πολιτεία, τόσο πιο πολύ ευνοεί την αποδιοργάνωση αυτής της κοινω­νίας. Ο ρόλος τής οικογένειας είναι βασικός και αναντικατάστατος, πολύ περισσότερο μάλιστα σε θέματα που έχουν σχέση με το σεξ».

Ο επ. Καθηγητής της Μαιευτικής και Γυναικολο­γίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Κρεατσάς το­νίζει:

«Ποιοί όμως θα είναι οι υπεύθυνοι για τη νου­θεσία των παιδιών; Είναι φανερό ότι για να υ­πάρξει σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων είναι καλό πρώτα απ’ όλα να είναι ενημερωμένοι οι γονείς...».

Ο Δ/ντής τής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου Ν. Μαραθεύτης, αναφέρει:

«Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί το σχολείο ν' αντικαταστήσει τους γονείς. Γι' αυτό κι επιβάλλλεται η επιμόρφωση των γονιών. Οι γονείς είν' εκείνοι που πρέπει να εκπαιδευτούν κατάλ­ληλα, ώστε ν' αναλάβουν το σοβαρό και λεπτό έργο τής σεξουαλικής αγωγής τών παιδιών τους. Μετάθεση του έργου αυτού στο σχολείο, θα οδηγήσει σε μια μηχανιστική θεώρηση ενός απ’ τα πιο βασικά προβλήματα της αγωγής. Το σχολείο μόνο επικουρική βοήθεια μπορεί να προσφέρει στους γονείς...».

Ο Καθηγητής της παιδιατρικής Νικ. Ματσανιώτης, υποστηρίζει: Γι΄ αυτόν που θ' αναλάβει την σεξ. αγωγή τού παιδιού, ακόμη και..

«Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να είναι απόλυτα αρμόδιος και καλοπροαίρετος, για­τρός, δάσκαλος, παπάς, μα ασφαλώς δε θα έχει το πλεονέκτημα ν' αγαπάει το παιδί μας όσο ε­μείς και να νιώθει τις ανάγκες και τις ιδιαίτερες ανησυχίες του».

…

Και ο ψυχίατρος Αρ. Ασπιώτης γράφει επίσης:

«Το καθήκον αλλά και το δικαίωμα μιας ορ­θής γενετήσιας διαπαιδαγώγησης, όπως την αντιλαμβανόμαστε μέσα στα πλαίσια της όλης αγωγής, κατά πρώτο και κύριο λόγο ανήκει στην οικογένεια. Για το υπεύθυνο αυτό έργο, εκτός απ’ την οικογένεια, κανένας άλλος παράγοντας δεν είναι καταλληλότερος. Ακόμη και το σχο­λείο δεν είναι πάντοτε ο κατάλληλος χώρος για τη μύηση»…

…

Χρειάζεται ξεχωριστό μάθημα;

Και τώρα ερχόμαστε σ' ένα άλλο πρόβλημα, αρ­κετά σοβαρό. Πρόκειται για τον τρόπο με τον ο­ποίο θα παρέχει στην πράξη το σχολείο, αυτή τη συμπληρωματική του βοήθεια.
Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται αυτό τον τρόπο, με τη διδασκαλία ενός ξεχωριστού μαθήμα­τος στις μεγαλύτερες τάξεις. Άλλωστε η αντίληψη αυτή είναι η μόνη που εφαρμόζεται στην πράξη, ό­πως είδαμε και σε προηγούμενο σχετικό κεφάλαιο.
Άραγε αυτή η λύση είναι σωστή; Σίγουρα όχι! Και να γιατί:
Σαν ξεχωριστό μάθημα το αντιλαμβάνονται μό­νον εκείνοι που αντί για την πλήρη σεξουαλική α­γωγή, περιορίζονται στη σεξουαλική διαφώτιση αποκλειστικά. Στις μεθόδους αντισύλληψης, τη δια­κοπή της εγκυμοσύνης, την προφύλαξη απ’ το Aids κ.λπ.
Γιατί πώς είναι δυνατόν σ' ένα μάθημα κάποιας τάξης, να μπορεί να γίνει αγωγή; Η αγωγή σε κά­ποιο θέμα, αρχίζει από νωρίς, όσο γίνεται πιο νω­ρίς, απ’ τις πρώτες μέρες της ζωής. Και συνεχίζεται αδιάκοπα... Έτσι δεν συμβαίνει με την αγάπη προς τους άλλους, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, τη φιλία, την υπομονή, την καλοσύνη;…

…

Γράφει ο Καθηγη­τής της Παιδιατρικής Νικ. .Ματσανιώτης:

«Το θέμα αυτό, θα έπρεπε να μην αποτελεί πια αντικείμενο ιδιαίτερης διαπραγμάτευσης. Είναι λάθος να το αντιμετωπίζουμε χωριστά από την άλλη ανατροφή και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Νομίζω ότι λάθος είναι και η διδασκαλία της σεξουαλικής αγωγής σαν ξεχωριστό μάθημα στα σχολεία. Όπως λάθος θα ήταν να διδάσκε­ται σαν ιδιαίτερο μάθημα η ευγένεια, η πειθαρ­χία, η δημιουργικότητα ή η αντιμετώπιση του θανάτου! Η σεξουαλικότητα, τα αισθήματα και η συμπεριφορά που πηγάζουν από το φύλο μας, βρίσκεται μέσα σε κάθε μας εκδήλωση και σε κάθε έκφραση της προσωπικότητάς μας. Είναι τουλάχιστον αφέλεια να τη συνδέουμε μόνο με τη σεξουαλική πράξη».

…

- …Αν η σεξουαλική αγωγή περιορίζεται μόνο στο να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ανα­τομία, φυσιολογία ή ψυχολογία του σεξ και τις τε­χνικές για την προφύλαξη απ’ την εγκυμοσύνη ή τις ασθένειες που το συνοδεύουν όταν γίνεται κα­τά τρόπο «ελεύθερο» (= ασύδοτο!), αγνοώντας και τις ηθικές αρχές που πρέπει να το διέπουν, καλύ­τερα να λείπει. Γιατί τότε είναι βέβαιο πώς διευκο­λύνει την ηθική έκκλιση και διαφθορά.

- Πρωταρχικός σκοπός τής σεξουαλικής αγω­γής πρέπει να είναι η προφύλαξη των νέων απ’ τον ξεπεσμό τού πανσεξουαλισμού, της «σεξουαλικής απελευθέρωσης» και του «ελεύθερου έρωτα». Να τους δείξει πως δεν υπάρχει καλύτερη λύση και σωστότερη κατεύθυνση απ’ την αγνότητα και την εγκράτεια ως το γάμο ή την αγνότητα και την εγ­κράτεια στο γάμο υπό την έννοια τής συζυγικής πίστης, καθώς και τους τρόπους-μέσα με τα οποία θα την επιτύχουν και να τους δείξει πως κάθε άλλη διαφορετική κατεύθυνση είναι αντιφυσιολογική, αντιβιολογική και αντίθετη προς αυτή την ουσία και το σκοπό τού ενστίκτου.

- Όσο εξατομικευμένα γίνεται, τόσο το καλύτε­ρο. Κι αυτό για να είναι ανάλογη με τις ανάγκες, το βαθμό ανάπτυξης και τις γνώσεις τού παιδιού. Η ομαδική πληροφόρηση μειονεκτεί σοβαρά.


(Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλου «Ναι στην σεξουαλική αγωγή των νέων

Ημέρα κατά του καπνίσματος

Παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος η Κυριακή και στην χώρα μας μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την εφαρμογή από την 1η Ιουλίου, του μέτρου της απαγόρευσης του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφιερώνει τη φετινή ημέρα στα προειδοποιητικά μηνύματα για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος, προειδοποιώντας ότι το τσιγάρο μπορεί να προκαλέσει έως και ένα δισεκατομμύριο θανάτους μέσα στον 21ο αιώνα. Το Υπουργείο Υγείας διοργάνωσε εκδηλώσεις , ενώ τα στοιχεία για τις βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα ενεργό ή παθητικό σοκάρουν. Μόνο στην Ελλάδα 24.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με την κακή αυτή συνήθεια.

Να σβήσουμε το τσιγάρο και να πάμε μπροστά μας καλεί το Υπουργείο Υγείας, που διοργανώνει σειρά εκδηλώσεων με στόχο την καλλιέργεια της αντικαπνιστικής συνείδησης όλων των Ελλήνων.

Το πρωί στο Σύνταγμα ο Σύλλογος καρκινοπαθών, εθελοντών, φίλων και ιατρών Αθηνών στο πλαίσιο ημερίδας παρείχε στους πολίτες δωρεάν σπιρομέτρηση.

Το κάπνισμα αποτελεί το μεγαλύτερο παράγοντα θνησιμότητας στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας, 2 στους 3 Έλληνες καπνίζουν καθημερινά, ενώ καπνιστές δηλώνουν το
58,1% των άντρων και το
32,2% των γυναικών

Από την 1η Ιουλίου το κάπνισμα απαγορεύεται σε

-Δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους εργασίας.
- Χώρους μακράς αναμονής του κοινού (αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, σταθμοί λεωφορείων κ.λπ.).
- Μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας (νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές, περιφερειακά και δημοτικά ιατρεία κ.λπ.).
- Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κέντρα διασκέδασης κ.ά.).
- Χώρους όπου παρέχεται εκπαίδευση -δημόσιοι ή ιδιωτικοί (βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, ΤΕΙ, ΑΕΙ, φροντιστήρια, παιδότοποι κ.λπ.).
- Μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, πλοία, αεροπλάνα, ταξί).

Δείξε μου το παιδί σου, να σου πω τι ψηφίζεις...

Στο συμπέρασμα ότι όσo περισσότερα κορίτσια έχει μία οικογένεια τόσο πιο πιθανό είναι ο πατέρας να ψηφίζει κόμματα της Αριστεράς ή του Κέντρου, κατέληξαν Βρετανοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γιόρκ.

Όπως δήλωσαν στον Guardian, όσο περισσότερες κόρες έχει ένα νοικοκυριό τόσο πιθανότερο είναι να ψηφίζει ο πατέρας το Εργατικό Κόμμα ή τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, παρά τους Συντηρητικούς.

«Οι θυγατέρες κάνουν τους ανθρώπους πιο αριστερούς, ενώ αντίθετα οι γιοι τους κάνουν περισσότερο δεξιούς» αναφέρουν σ' ένα αδημοσίευτο άρθρο τους οι δύο καθηγητές.

Σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες υποστηρίζουν περισσότερο την υψηλή φορολογία ώστε να χρηματοδοτούνται κοινωνικές υπηρεσίες.

«Όταν οι άνδρες αποκτούν κόρες, σταδιακά η πολιτική στάση τους αλλάζει και βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τη θηλυκή επιθυμία για περισσότερα δημόσια αγαθά. Γίνονται πιο αριστεροί. Παρομοίως, μια μητέρα με γιους βλέπει με μεγαλύτερη συμπάθεια την ανδρική στάση υπέρ της χαμηλότερης φορολογίας» λέει ο καθηγητής Όσβαλντ.

Αναψυκτικό τύπου "......ΚΟΛΑ"; Όχι ευχαριστώ.

Αδύναμα κόκαλα, αρρυθμίες, ακόμη και παράλυση μπορεί να προκαλέσει η μεγάλη κατανάλωση αναψυκτικών τύπου κόλα, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Οπως αναφέρει δημοσίευμα της «Daily Mail», η κατανάλωση του συγκεκριμένου τύπου αναψυκτικού, που ίσως οφείλεται και στις μεγάλες συσκευασίες, έχει προκαλέσει αύξηση των προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με αυτήν, όπως τερηδόνα, διαβήτη, ακόμη και υποκαλιαιμία (χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα), η οποία προκαλεί μυϊκές παθήσεις και αρρυθμίες - που σε κάποιες περιπτώσεις είναι μοιραίες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό συμβαίνει επειδή η ζάχαρη που περιέχεται στο αναψυκτικό κάνει το συκώτι να αποβάλλει πολύ κάλιο ή και επειδή η καφεΐνη, που επίσης υπάρχει στη σύνθεσή του, προκαλεί αναδιανομή του καλίου στα κύτταρα ή αυξημένη αποβολή του από τον οργανισμό.

«Καταναλώνουμε περισσότερα αναψυκτικά από ποτέ και αυτό προκαλεί πολλά προβλήματα υγείας, όπως διαταραχές του μεταβολικού συνδρόμου και διαβήτη», είπε ο καθηγητής Μωυσής Ελισάφ. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Journal of Clinical Practice», έγινε σε ανθρώπους που κατανάλωναν λίτρα αναψυκτικού ημερησίως επί χρόνια, όπως 21χρονη έγκυος που νοσηλεύτηκε επειδή υπέφερε από κόπωση, εμετούς και είχε χάσει την όρεξή της.

Η 21χρονη ανάρρωσε μόλις της χορηγήθηκε κάλιο, όπως άλλωστε και ασθενείς που έπιναν από δύο έως εννιά λίτρα τη μέρα, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν από «μυϊκή αδυναμία μέχρι έντονη παράλυση».

Η δύναμη της θέλησης

Κάποια µέρα ο γιος ρωτάει τον πατέρα του:
Πατέρα , θέλεις να συµµετάσχεις µαζί µου στον µαραθώνιο?
Ο πατέρας παρόλα που είναι καρδιακός απάντησε ...ναι.
Έτσι αποφάσισαν µαζί να δηλώσουν συµµετοχή.'Ετρεξαν και τερμάτισαν!!!

Μετά από ένα διάστηµα ρωτάει ο γιος τον πατέρα.
Πατέρα τι λες , µπορούµε να δηλώσουµε συµµετοχή στο Ironman?
(είναι το ποιο δύσκολο τρίαθλο στο κόσµο που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην Hawai .Οι αθλητές πρέπει να κολυµπήσουν 3,86km , να αγωνιστούν με ποδήλατο για 180,2km και να τρέξουν 43,19km διασχίζοντας το νησί.Όλα αυτά χωρίς διακοπή.)

Ο πατέρας απάντησε ...ναι και έγιναν ένα σώµα για να λάßουν μέρος στον αγώνα...

Και τωρα δείτε το VIDEO...

www.godtube.com/view_video.php?viewkey=8cf08faca5dd9ea45513

Η αγάπη του πατέρα και η επιρροή της στα παιδιά

Η επιρροή της αγάπης του πατέρα στα παιδιά του δεν έχει κατανοηθεί στην πραγματική της διάσταση.

Οι ερευνητές όσο και το πλατύ κοινό αντιλήφθηκαν την μεγάλη σημασία που έχει η μητέρα στη ψυχολογική ανάπτυξη και ωρίμανση των παιδιών, όμως για τον πατέρα είναι σημαντικό να αξιολογηθούν και να τονισθούν τα δεδομένα που ήδη υπάρχουν.

Η επίδραση της αγάπης του πατέρα στην ψυχολογική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού και του νεαρού ενήλικα, αποδεικνύεται ότι είναι ένας πολύ ισχυρός και σημαντικός παράγοντας.

Σύμφωνα με μια διαχρονική έρευνα που έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, η αγάπη που δίνει ο πατέρας στο παιδί του έχει τουλάχιστο μια εξίσου δυνατή επιρροή στην ανάπτυξη του παιδιού όπως και η αγάπη της μητέρας. Μάλιστα βρήκαν ότι σε μερικές περιπτώσεις η αγάπη του πατέρα επηρεάζει περισσότερο.

Οι επιστήμονες άρχισαν την έρευνα αυτή διότι διαπίστωσαν ότι στη σύγχρονη κοινωνία η επιρροή της αγάπης της μητέρας στο παιδί έχει κατανοηθεί και αξιολογηθεί σωστά. Για την επίδραση της πατρικής αγάπης όμως, ενώ υπάρχουν δεδομένα, αυτά δεν έχουν κατανοηθεί και εμπεδωθεί στο βαθμό που θα έπρεπε.

Για το λόγο αυτό ανάλυσαν 100 περίπου σχετικές μελέτες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι οποίες έγιναν από το 1949 μέχρι το 2001.

Οι μελέτες αυτές είχαν σαν αντικείμενο το ρόλο και επίδραση των γονιών στην ψυχολογική ανάπτυξη και συμπεριφορά των παιδιών.

Τα ευρήματά τους ήταν τα ακόλουθα: Ο βαθμός απόρριψης ή αποδοχής του παιδιού από τον πατέρα επηρεάζει την ανάπτυξη του παιδιού τόσο σοβαρά όσο και ο βαθμός αγάπης ή όχι του παιδιού από τη μητέρα του Όταν ο πατέρας δεν δίνει την αγάπη του στο παιδί του, τότε αυτό επηρεάζει αρνητικά (στον ίδιο βαθμό που και η στέρηση της μητρικής αγάπης επηρεάζει), την αυτοπεποίθηση του παιδιού και την συναισθηματική του σταθερότητα. Επίσης προκαλεί κατάθλιψη, κοινωνική απόσυρση και αγχώδη κατάσταση Ο κίνδυνος ένα παιδί να αναπτύξει επιθετική βίαιη συμπεριφορά, να γίνει χρήστης ναρκωτικών ή να έχει εγκληματική συμπεριφορά, επηρεάζεται στον ίδιο βαθμό από την αποδοχή ή απόρριψη από τον κάθε ένα από τους γονείς Η αγάπη και η στοργική ανατροφή του παιδιού από τον κάθε ένα από τους γονείς του, έχει μια ισοδύναμη θετική επιρροή στην ευτυχία του παιδιού, στην κοινωνική και σχολική του επιτυχία από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση του Σε μερικές περιπτώσεις η επιρροή της πατρικής αγάπης είχε ακόμη μεγαλύτερη επιρροή παρά αυτή της μητέρας

Οι ερευνητές τονίζουν επίσης το γεγονός ότι σε άλλες έρευνες φάνηκε ότι η επιρροή της πατρικής αγάπης είναι ο ανεξάρτητος, καθοριστικός παράγοντας για ορισμένου τύπου προβλήματα της προσωπικότητας, κοινωνικής συμπεριφοράς, για θέματα χρήσης ναρκωτικών και εγκληματικότητας.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι πολύ σημαντικά.

Αποτελούν ένα κώδωνα κινδύνου για τους πατέρες που τους καλεί να μην αμελούν τα παιδιά τους. Θα πρέπει να βρουν χρόνο και να το διαθέσουν με αγάπη για τα παιδιά τους.

Ο ρόλος του πατέρα και ιδιαίτερα η έμπρακτη έκφραση αγάπης προς τα παιδιά του είναι εξ' ίσου σημαντικός και κάποτε περισσότερο, από αυτόν της μητέρας. Ο χρόνος, η αγάπη και η στοργή που θα δώσουν οι πατέρες στα παιδιά τους, θα αποτελεί σημαντικό εφόδιο ευτυχίας και επιτυχίας για αυτά για όλη τους τη ζωή.

To άρθρo αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του Medlook. Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την έγγραφη άδεια από το Μedlook. Copyright Medlook® All rights reserved.

Βιβλιογραφία:

National Institute of Child Health and Human Development

The importance of father love: History and contemporary evidence, Review of General Psychology 2001;5:382-405, Δεκέμβριος 2001.